Leszek Żuliński

---

Życiorys

Leszek Żuliński rozpoczął swoją przygodę z literaturą i mediami w 1971 roku, kiedy to zadebiutował na łamach prasy. W 1973 roku ukończył studia w Uniwersytecie Warszawskim, co otworzyło przed nim drzwi do kariery w Krajowej Agencji Wydawniczej. W latach 1973–1982 pracował tam jako redaktor, a następnie pełnił funkcję kierownika działu literackiego w różnych pismach, takich jak „Tu i Teraz” (1982–1986), „Kultura” (1986–1987) oraz „Wiadomości Kulturalne” (1994–1998).

W latach 1987–1994 był sekretarzem redakcji w „Literaturze”, a jego współpraca z wieloma pismami kulturalnymi i literackimi przyniosła mu uznanie w środowisku. Publikował teksty m.in. w „Autografie”, „Twórczości” oraz „Gazecie Kulturalnej”, a także w amerykańskim czasopiśmie „The Voice. Polish-American Media”.

Od roku 1997 Żuliński publikował cykl felietonów zatytułowany „Czarne dziury” w „Aneksie” – dodatku kulturalnym do „Trybuny”. Większość jego życia zawodowego spędził w telewizji, pracując dla TVP SA od 2000 roku.

Według archiwalnych zasobów Instytutu Pamięci Narodowej, Żuliński był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa w latach 1974–1990, używając pseudonimu „Jan”, koncentrując się na obserwacji antysocjalistycznych inicjatyw w kręgach młodych literatów.

W swojej karierze był również zaangażowany w działalność kilku organizacji: był członkiem Związku Literatów Polskich w latach 1980–1981 oraz od 1983 roku, a także skarbnikiem Zarządu Głównego od 2003 roku. Należał do SD PRL w latach 1989–1990 oraz Stowarzyszenia Dziennikarzy RP od 1990 roku. Ponadto zasiadał w International Board on Books of Young People (Sekcja Polska 1980–1983) oraz w Association Int. des. Critiques Lit. (Sekcja Polska 1986–1989). Był także członkiem PZPR w latach 1977–1990.

Żuliński spoczywa na cmentarzu Solipse przy ul. Ryżowej w Warszawie-Ursusie.

Nagrody i odznaczenia

Leszek Żuliński jest laureatem wielu prestiżowych nagród oraz odznaczeń, w tym:

• Nagroda Pióra Czerwonej Róży z 1985 roku,
• Nagroda Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu przyznana w 1989 roku,
• Nagroda im. Emila Granata z 1993 roku,
• Nagroda im. Klemensa Janickiego z 1995 roku,
• Wielki Laur XII Międzynarodowej Jesieni Literackiej Pogórza w Dziedzinie Krytyki z 2002 roku.
• W roku 2008 jego tomik „Ja, Faust” zdobył nagrodę XXXI Międzynarodowego Listopada Poetyckiego za „najlepszy tomik poetycki roku”.
• W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Twórczość

Leszek Żuliński to twórca o bogatym dorobku literackim, którego prace obejmują zarówno poezję, eseistykę, jak i krytykę literacką. W jego osiągnięciach znajduje się wiele tytułów, które doskonale obrazują różnorodność jego talentu.

• Z gwiazdą w oku (poezje; Instytut Wydawniczy „Pax”, 1975),
• Przechodzień z Efezu (poezje; Wydawnictwo Literackie, 1979, ISBN 83-08-00183-1),
• Sztuka wyboru (szkice literackie; Krajowa Agencja Wydawnicza, 1979),
• W wielkim akwarium ciemności (poezje; grafika Tadeusza Wyrwy-Krzyżańskiego; Piła 1988, ISBN 83-00-02470-0),
• Mity konieczne (szkice krytycznoliterackie; Wydawnictwo Łódzkie, 1989, ISBN 83-218-0640-6),
• Za zakrętem (szkice literackie; Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, ISBN 83-03-02715-8),
• Krytyk w składzie z porcelaną (szkice o literaturze dla dzieci i młodzieży; Nasza Księgarnia, 1990, ISBN 83-10-09453-1),
• Witold Gombrowicz, „Ferdydurke” (seria: „Przewodnik po Lekturach”; Jota, 1990),
• Zofia Nałkowska, „Granica” (seria: „Przewodnik po Lekturach”; Jota, 1990, 1991),
• Ferdydurke Witolda Gombrowicza (seria: Biblioteka „Szkolara”; Arkadia, 1995, ISBN 83-86180-09-9),
• Lekcje z Szymborską (seria: Biblioteka Szkolna/Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza; t. 1; Bochnia, POW, 1996, ISBN 83-85474-33-1),
• Między wierszami: rozmowy o życiu i literaturze (Kielce, Wydawnictwo Ston 2, 1997, ISBN 83-86976-22-5),
• Jest źle, ale mogłoby być gorzej: rozmowa z Adamem Zielińskim (Galicyjska Oficyna Wydawnicza, Press-Rol, 1999, ISBN 83-88206-01-X),
• W labiryncie świata: Adam Zieliński w oczach krytyki (wybór i red. Tadeusz Skoczek, Leszek Żuliński; Rzeszów, Podkarpacka Oficyna Wydawnicza, 2001, ISBN 83-88206-03-6),
• Potrzeba śmiechu (szkice literackie; Wydawnictwo Nowy Świat, 2002, ISBN 83-7386-004-5),
• Czarne dziury (felietony; Wydawnictwo Adam Marszałek, 2003, ISBN 83-7322-503-X),
• Flażolet z Farlandii „Osiemdziesiąt lekcji wiersza” (Wydawnictwo Adam Marszałek, 2004, ISBN 83-7322-728-4),
• Foksal 17 (monografia PIW; Państwowy Instytut Wydawniczy, 2006, ISBN 83-06-03039-7),
• Chandra (poezje; Wydawnictwo Adam Marszałek, 2007, ISBN 978-83-7441-833-1),
• Ja, Faust (poezje; Wydawnictwo Nowy Świat, 2008, ISBN 978-83-7386-272-2),
• Rymowanki (poezje; Wydawnictwo STON 2, 2010, ISBN 978-83-7273-260-6),
• Mój świat, moja Polska (książka-wywiad z Adamem Zielińskim), Muzeum Niepodległości, 2010,
• Mefisto, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2011,
• Dzieci z Hameln, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012,
• Totamea, Zaułek Wydawniczy „Pomyłka”, 2013,
• Poezja mojego czasu, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2014,
• Ja, Faust (wersja francuskojęzyczna), Wydawnictwo Affel (Francja), 2014,
• Ostatnia przeprowadzka, Zaułek Wydawniczy Pomyłka, 2014,
• Rozmowa (współautor Cezary Sikorski), Zaułek Wydawniczy Pomyłka, 2015,
• Suche łany, Wydawnictwo „Forma”, 2015,
• Pani Puszczalska, Wydawnictwo Adam Marszałek, 2016.

Dodatkowo, należy zaznaczyć, że Leszek Żuliński stworzył ponad 3 tysiące publikacji prasowych, a także ponad 10 almanachów i antologii poetyckich. Jego dzieła, w tym „Laurowo i jasno: antologia wierszy laureatów Literackiej Nagrody Nobla” z 1994 roku, odzwierciedlają jego znaczącą rolę w polskiej literaturze.

Warto również zwrócić uwagę na obecność jego tekstów w ponad 20 antologiach oraz szkiców w ponad 20 pracach zbiorowych. Dodatkowo, Żuliński był autorem wstępów i posłowi do ponad 80 książek innych twórców, co uplasowało go w czołówce istotnych postaci literackich w Polsce.

---

Oceń: Leszek Żuliński

---