Józef Korol, znany pod pseudonimami „Starosta”, „Hajducki” oraz „Konig”, urodził się 10 grudnia 1900 roku w Strzelcach Opolskich. Był postacią znaczącą w historii regionu, zmarł 27 sierpnia 1940 roku w Wiśle-Jaworniku.
W swojej karierze pełnił funkcję pracownika administracji publicznej, w tym objął stanowisko starosty tarnogórskiego w latach 1931–1935. Dzięki swojej działalności Jaworniku oraz aktywności na rzecz społeczności lokalnej, Józef Korol stał się ważnym działaczem narodowym, który wywarł wpływ na rozwój regionu oraz kwestie związane z administracją publiczną.
Życiorys
Józef Korol przyszedł na świat w rodzinie Karola i Gertrudy z Wolnych. Jego ojciec, robotnik kolejowy, a później naczelnikiem stacji kolejowej w Starym Oleśnie, stanowił wzór ciężkiej pracy. W pierwszych latach swojego życia uczęszczał do czteroletniej szkoły ludowej, gdzie początkowo kształcił się w Strzelcach Opolskich, a następnie w Jełowie oraz Opolu. W 1911 roku rozpoczął naukę w gimnazjum humanistycznym w Opolu, lecz niestety jego edukacja została przerwana z powodu powołania do armii niemieckiej, które miało miejsce 1 grudnia 1917 roku.
Rok później, od 1 marca 1918 roku, służył w 6. batalionie strzelców polowych na froncie francuskim, biorąc udział w walkach na obszarach takich jak Marną, Cambrai oraz Ypres. Wyróżnił się w boju, co zostało nagrodzone odznaczeniami w postaci Krzyży Żelaznych pierwszej i drugiej klasy. Po ukończeniu kursu oficerskiego, został zdemobilizowany 28 listopada 1918 roku, uzyskując stopień sierżanta i aspiranta na oficera.
Po zakończeniu wojny, w 1919 roku, zrealizował specjalny kurs dla uczestników wojny w Gimnazjum Królewskim w Kluczborku. Uzyskał świadectwo dojrzałości 17 września. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu we Wrocławiu. Jego edukację przerwała akcja plebiscytowa w 1920 roku, w której aktywnie uczestniczył. Od stycznia tego samego roku podjął nieodpłatną pracę w Polskim Komisariacie Plebiscytowym, gdzie zajął się służbą wywiadowczą. Niestety, 20 marca 1921 roku, podczas plebiscytu, jego ojciec został zastrzelony przez niemiecką bojówkę.
W okresie od maja do czerwca 1921 roku brał udział w III powstaniu śląskim. Po jego zakończeniu osiedlił się w Świętochłowicach, gdzie znalazł zatrudnienie w służbie samorządowej na Wydziale Powiatowym. W latach 1922-1928 pełnił różne funkcje w tym urzędzie. Równocześnie, od 1924 roku, studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, zdobywając tytuł magistra prawa po zdaniu egzaminów 25 czerwca 1928 roku. Po rozpoczęciu pracy w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim, w 1929 roku, starał się o mianowanie na stanowisko referendarza, a następnie wicestarosty w Świętochłowicach.
Józef Korol był także aktywnym członkiem Związku Powstańców Śląskich, gdzie służył jako opiekun Oddziału Młodzieży Powstańczej. W sierpniu 1931 roku objął urząd starosty w Tarnowskich Górach, a w 1937 roku został dyrektorem biur Zarządu Miejskiego w Chorzowie, zaś w kwietniu 1939 roku awansował na wiceprezydenta tego miasta.
W dniu 1 września 1929 roku Korol awansował do stopnia podporucznika rezerwy piechoty. Jego zaangażowanie w zwalczaniu hitlerowskich organizacji przyczyniło się do umieszczenia go w Sonderfahndungsbuch Polen, co oznaczało, że po zajęciu Śląska przez III Rzeszę jego aresztowanie stało się koniecznością. Z tego powodu, po wybuchu II wojny światowej, Józef Korol był zmuszony do ukrywania się. Mimo to, od początku okupacji niemieckiej, z zapałem przystąpił do pracy konspiracyjnej, zakładając Polską Organizację Powstańczą (POP), która szybko objęła cały Górny Śląsk.
W październiku 1939 roku, wykonując polecenie Komendy Obszaru Krakowskiego Służby Zwycięstwu Polski (SZP), rozpoczął tworzenie struktur SZP na Śląsku. W grudniu tego samego roku został komendantem Okręgu Śląskiego SZP, ukrywając się kolejno w różnych miejscach, w tym w domu maszynisty kolejowego Posza w Niedzieliskach, a później w Katowicach oraz okolicznych miejscowościach, jak Goczałkowice-Zdrój, Dziedzice, Wiśle, czy w Głębcach.
Później, po utworzeniu Związku Walki Zbrojnej (ZWZ), podporządkował swoje dotychczasowe struktury SZP, zostając komendantem ZWZ Okręgu Śląskiego. Latem 1940 roku ukrywał się w zakonspirowanej kwaterze w willi „Lusia” w Wiśle-Jaworniku. W dniu 27 sierpnia 1940 roku, niemiecka żandarmeria przybyła do willi, w której przebywał, w celu jej przejęcia. Korol, w obawie o swoje życie, otworzył ogień i po krótkiej walce zginął. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Cieszynie (sektor XXII-4-13).
Pośmiertnie, Generał bryg. Stefan Rowecki „Grot” awansował go do stopnia porucznika. Józef Korol był mężem Władysławy z domu Lazar, z którą miał troje dzieci. Po wojnie jego rodzina do września ukrywała się w Kołkowie, a następnie w Niedzieliskach k. Szczakowej. Ostatnie lata spędzili w Warszawie, gdzie Władysława poznała swojego drugiego męża, aktora Bolesława Mierzejewskiego.
Ordery i odznaczenia
Józef Korol był osobą o znaczącym dorobku, który został doceniony poprzez liczne odznaczenia. Oto spis jego wyróżnień:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (przyznany pośmiertnie 19 marca 1942),
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany pośmiertnie 25 czerwca 1946),
- Złoty Krzyż Zasługi (przyznany 11 listopada 1934),
- Krzyż Żelazny I klasy (przyznany w Cesarstwie Niemieckim),
- Krzyż Żelazny II klasy (przyznany w Cesarstwie Niemieckim).
Odznaczenia te są świadectwem jego odwagi i poświęcenia w służbie dla kraju.
Upamiętnienie
W miejscowości Wiśla-Jawornik, w miejscu, gdzie Józef Korol się ukrywał i stracił życie, zainstalowano tablicę pamiątkową. Upamiętnia ona jego wysiłki w walce o wolność. Ponadto, w Tarnowskich Górach na jego cześć nazwano jedną z ulic, co jest dowodem na znaczenie, jakie miał w historii regionu.
Józef Korol był dowódcą śląskiego okręgu Związku Walki Zbrojnej. Jego grobowiec, położony na cmentarzu komunalnym w Cieszynie, również będzie uhonorowany. 27 września 2024 roku Instytut Pamięci Narodowej przyzna mu plakietę „Grób Weterana Walk o Wolność i Niepodległość Polski”, co świadczy o jego niezatartej roli w naszej historii.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Józef Kotyś | Mirosław Sekuła | Adrian Czubak | Erich Mende | Bartłomiej StawiarskiOceń: Józef Korol